Zondag 23 juli. Ruim een maand na mijn laatste update, de tijd vliegt voorbij!
De studie is boeiend en intensief en we beginnen de techniek letterlijk steeds meer in de vingers te krijgen. Wat hier enorm aan bijdraagt zijn de partner-checks. Hierbij worden we gekoppeld aan een medestudent en wisselen we drie releases uit met iedere keer een paar dagen ertussen. Ik heb geoefend met Wouter, Marieke en Kim en nu met Erina.
Drie Releases, want de eerste BSR sessie bestaat bestaat namelijk uit drie afspraken; de eerste op dag 1, de tweede op dag 4 en de derde op dag 11. Zo krijgt het lichaam rust en ruimte voor het helingsproces.
In de setting van de studie is dit ritme niet haalbaar, dus zitten er gemiddeld 2 dagen tussen de releases en dat is intens! Naast het technische gedeelte is er ook persoonlijke helende proces wat voor iedereen anders is. Iedereen draagt weer andere verhalen met zich mee die zijn opgeslagen in het lijf.
Sinds mijn vorige blog is er veel gebeurd.
Op 21 juni ging ik samen met Wouter en Kim naar een Solstice dans bij Neverending Story in Sedgefield wat meer een ‘neverending road’ was. Ergens in het donker, in de regen kwamen we ‘in the middle of nowhere’ bovenop een berg een uur te laat op plaats van bestemming. Vanuit pure blijdschap dat we er waren parkeerde ik iets te enthousiast onze Sexy Alma met haar derriere tegen een boom. De dans was kort, maar superfijn alhoewel ik wel een beetje ziek was van het ongeluk. Dus de volgende dag naar George, auto omruilen en uiteindelijk ook de rekening betalen.
Ondertussen moest er hard gestudeerd worden voor ons tussentijds examen op 29 juni. Op 30 juni vierde ik mijn 52ste verjaardag en omdat dit ook meteen onze eerste vakantiedag was, hadden we op woensdag een klein drievoudig verjaardagsfeestje op school met Jeanette, Erina en mij.
Jeanette, Erina en ik; lekker verjaar!
De allerheerlijkst vegan brownies made by Simoné van Earth Tribe. Ananda is het ermee eens.
Kryschja, ik en Kim
Op de ochtend van mijn verjaardag vond ik allemaal ballonnen langs mijn balkon geknoopt, een superlieve verrassing van Kim. Maar mijn mooiste cadeau was dat ik die middag Mila van het vliegveld in George ging halen.
Mila komt aan op George Airport!.
’s Avonds vierden we een feestje in het heerlijke huis van Saskia, James en Collin. Hier mochten Mila en ik ook een weekje verblijven, omdat de familie naar Kaapstad ging. Nadat we daar op zaterdagochtend waren geïnstalleerd, stond uiteraard de Wild Oats Market in Sedgefield op het programma. Met taart.
Mila, David en ik op de ochtend na mijn verjaardag.
Wild Oats Market in Sedgefield met vegan taart van Simoné
Xhosa jongens “keep singing, keep dancing”
De volgende dag checkten we wat lokale stranden zoals Victoria Bay en een koude duik bij Buffalo Bay, waarna heerlijk relaxen bij haardvuur en ontbijten in de zon op balkon.
Victoria Bay
Op maandag deden we de 11 km. Roberg Hike over een prachtig schiereiland bij Plettenbergbaai bekend om de verblijfplaats van honderden zeehonden. Natuurlijk kon het weer niet normaal en verdwaalden we glansrijk, beklommen de vuurtoren om te zien waar we waren en verlieten daardoor als laatsten het eiland, vlak voor de poort sloot. Een wonderschone ‘moonrise’ vergezelde ons.
Roberg Hike
Verdwaald
Zeehonden
Dolfijnen
Na een chill-dag vertrokken we woensdag naar Jeffrey’s Bay. Onderweg geshopt in een grote tweedehands winkel in Knysna waar we vanwege loadshedding in het donker toch wat schatten wisten te scoren onder andere een winterjas voor Mila die hoognodig was.
Mila had een prachtig huis gevonden op drie minuutjes lopen van het strand. Na een mooie sunset en hebben we lekker en veel gegeten bij Nina’s Real Food. Daar tipte iemand ons om de sunrise te bekijken in de baai. Dus de volgende ochtend waren we present, om 7 uur! Het was het vroege opstaan meer dan waard, mede om de eerste surfers de golven te zien pakken. De opbouw van de World Surf League wedstrijden was in volle gang die een week later zou starten.
Sunset
Sunrise over JBay
Maar wij gingen door naar Addo National Elephant Park waar we in onze eigen auto een supertour met gids Simni deden door het park van 686 hectare groot. Mooi om de dieren in hun natuurlijke habitat te zien.
Walk on by
Bon apetit
We reden door naar het kleine slaperige plaatsje De Rust onderaan de Swartberg waar we logeerden bij David en heerlijk uit eten zijn geweest bij Pluym.
De volgende ochtend weer op pad, want een bezoek aan het township van Knysna stond op het programma met een informatieve en oprecht eerlijke rondleiding van gids Anita. Ik vond het zeer indrukwekkend om even in die wereld te duiken en verhalen te horen.
Er volgde een etentje bij de Rastafari’s aldaar. Michael en Leah runnen een restaurant in de township en Leah hoopt volgend jaar ook de BSR opleiding te kunnen gaan doen. Ze droomt hier al jaren van, ik hoop van harte dat het haar lukt, wat een schatten van mensen. En geweldig om BSR ook in de township meer bekendheid te geven.
Don’t worry about a thing cause every little thing’s gonna be alright
Na een redelijk rustig weekend waarin Mila en ik weer terug verhuisden naar Beside Still Waters, begon op maandag de school weer. Er was voor Mila niet veel te doen, dus die had een overload aan energie die ze wel wilde ontladen met een bungeejump. Dus op donderdag na school reden we samen met Wouter naar de Bloukrans Bridge voor een sprong van 219 meter. Jiieehaaa!
Mila bungeejump
De volgende dag vertrokken Mila en ik vol goede moed richting Kaapstad, maar we kwamen niet ver, want nog op de afrit van ons huis kregen we een lekke band. Vraag me niet hoe dat kan!
Omdat er niemand in de buurt was om te helpen, storten we onszelf er maar op en dat ging best soepeltjes. Mede omdat Mila nog zoveel energie had en blij was dat ze eindelijk wat kon doen. Nadat we een nieuwe band hadden aangeschaft in George gingen we met drie uur vertraging op pad. Een noodgedwongen tussenstop in Swellendam bleek een gouden greep. Heerlijke pizza en een toffe kamer met lekker douche. Mila is inmiddels een pro in het boeken van goede accomodaties na vijf maanden backpacken in Azië.
Fluitje van een cent een band verwisselen.
Velden vol met koolzaad
Barrels & Blues in Swellendam
Op zaterdagochtend reden we met een zonnetje Kaapstad binnen langs de kust, zo het schiereiland op naar mijn stamcafeetje Blended waar ik drie maanden lang kind aan huis was. Daar namen we een heerlijk ontbijt en door naar vriend William waar we mochten logeren. Ook Paul en Greta kwamen daar, de vrienden bij wie ik die drie maanden woonde.
William French Residence
Ontbijtje bij Blended in Glencairn
William woont boven Boulders Beach dus we moesten even de pinguïns uitchecken. Net als een miljoen andere toeristen dus we waren snel weer weg. Het was koud, het regende en de pinguïns uiber-cute.
Boulders Beach Simonstown
Duiken!
In de avond namen we William mee uit eten bij Olympia in Kalk Bay; vette aanrader! Na een heerlijke nacht deden we nog een rondje Waterfront waarna ik Mila afzette bij haar hostel Never at Home in Greenpoint. Slik .. afscheid.
Dag Miel, lekker struinen door Kaapstad!
Met een traantje stapte ik weer in de auto om de 444 km. terug naar Wilderness te rijden. Lekker roadtrippen door het soms adembenemende landschap van de Garden Route. Maar ook langs Khayelitsha de stad uit. Khayelitsha is het grootse township van Kaapstad en betekent ‘nieuw thuis’ in het Xhosa. Er wonen nu 2,4 miljoen mensen waarvan 90,5% Zwart Afrikaans. Veel bewoners wonen nog steeds in ‘shacks’ en moeten soms 200 meter lopen om bij water te komen. Ondanks infrastructuur- en welzijnsinterventies heeft slechts iets meer dan 50% van deze mensen in de werkende leeftijd een baan en de misdaadcijfers blijven zeer hoog. Toch verhuizen steeds meer bewoners naar ‘echte’ huizen en ontstaat er een kleine, maar groeiende middenklasse. Nog een lange weg te gaan naar ‘gelijkheid’ na de ‘apartheid’.
Schrijnende beelden ook langs de kant van de weg van liftende moeders met kinderen, soms baby’s. Mensen die dagen langs de N2 staan om van A naar B te komen of een zak appels of een stapel hout te verkopen. Anderen staan bedelend bij de stoplichten. Het grote contrast tussen arm en rijk is zeer zichtbaar.
Op zondagavond was ik weer thuis nagenietend van een prachtige tijd met m’n Miel en op maandagochtend weer terug in de schoolbanken.
Buiten techniek oefenen op Fred.
De enige dansavond deze maand was afgelopen maandag, dus ik móest naar de Movement Medicine Class van Anja. Een groepje medestudenten en docent Mary gingen mee en we hebben een heerlijke twee uur gedanst, eindelijk!!! Dat deed goed.
De volgende dag had ik een afspraak met Jani die Opstellingen-werk doet wat enorm veel inzicht heeft gegeven in mijn eigen helende reis. Soms hebben we gewoon wat blinde vlekken, met name als het gaat om bepaalde taaie karmische patronen en ik was erg blij met, en dankbaar voor het heldere licht dat Jani scheen op een pijnplek.
Hierdoor kwam er fysiek en emotioneel oud zeer naar boven waardoor ik letterlijk werd lamgelegd. Een dagje rust was het gevolg om er daarna weer met nieuwe energie tegenaan te gaan.
Door het dansen van de 5Ritmes ben ik wel vertrouwd met het afpellen van lagen en het verkennen van mijn emotionele landschap. In de Body Stress Release noemen we dit ‘unmasking’ en neemt het lichaam de leiding, we hoeven alleen maar te volgen.
Dit weekend had ik gepland voor een Mount Everest aan administratie-werkzaamheden, maar mijn flitsbezoek op zaterdagochtend aan de markt mondde uit in een gezellig samenzijn met lieve medestudenten. En in de avond was het uitje te verleidelijk en hadden we een topavond in het Fairy Know Backpackers met live muziek. Lekka.
Wild Oats met Sacha, Riemen, Jackie, John en Kryschja
Bandje kijken met leuke lieverds
Ondertussen kijken we allemaal reikhalzend uit naar de lente, die op z’n vroegst pas in september haar intrede doet. We worden af en toe tureluurs van het koude en natte weer. Het kost zoveel energie, omdat de huizen niet zijn gebouwd voor kou en van binnen als koelkasten zijn. De enige plek waar het behaaglijk is, is met je jas en muts op pal voor je gas- of houtkachel of in bed met een kruik hahahaha! En dat is precies waar ik nu naar toe ga. Lekker slaap…
Butterfly Tree
PS De volgende keer zal ik iets meer inhoudelijk delen over de studie. In de tussentijd is er ook veel info te vinden op de landelijke website Body Stress Release Nederland voor wie al nieuwsgierig is.